buket uzuner in diğer kitaplarını da okuma isteği duymanıza sebep olacak bu eser; aşkı, sevgiyi bazen nefreti hatta savaşı, farkında olmadan kaçırdıklarımızı, yıprattıklarımızı, adayı, tunayı hatta kendimizi keşfetmeye yönelik unutulmaz bir çalışma.
düşüncelerime kitabı okuduğum dönemde ergenliğin tam ortasında olmam sebep olmuş olabilir ama ne kitaplar geçti o dönem elimden aklıma yer edenlerden biriydi kumral ada mavi tuna.
İlk kez 15 yaşımda okuduğum ve o günden beri çeşitli aralıklarla defalarca elime aldığım harika roman. İlk okuduğumda küçük, ergen bir kız olduğum için karşımda açılan bu renkli dünya karşısında büyülenmiştim. Sonradan bilgi dağarcığım geliştikçe ve kitapta bahsedilen kavramlara aşinalığım arttıkça eski etkisi kalmadı elbette; hatta iç savaş sahnelerini ve Tuna'nın takılmış plak gibi "hepiniz beynimin bir ürünüsünüz! nayırrr, nolamazzz!" diye sayıklamalarını kıyasıya eleştirdim. Ama bu durum bile romanı hâlâ içtenlikle seviyor olduğum ve hafızama kazınmış pek çok cümle olduğu gerçeğini değiştirmedi.
"Sen hiç kimsenin olamayacağı kadar çok şeyimsin benim... Yüreğimde sana ayrılan yer herkesinkinden büyük. yalnızca bir arkadaş, bir kan kardeş, bir sırdaş, bir çok yakın dost değil, bir büyük sevgisin sen... Yanında sonsuz şımarabileceğim ve hala kaybetmekten kormayacağım tek kişi... Yani biraz annem, biraz babam, hatta hiç görmediğim dedem, belki hiç doğmayacak oğlum... Sonra daimi hayranım ve tabi dokunulmamış sevgilim... Sen benim masumiyetimsin tuna... benim en yakınımsın! aslında belki öbür yarımsın?"
"Bir kadın her erkeği farklı sever ve her kadın, hayatı boyunca pek çok erkeği sever. Çünkü kadınların başka şansı yoktur Tuna. Neden biliyor musun? Çünkü erkekler sürprizsizdirler! Çünkü, en eğitimli erkek bile duygusal anlamda monotondur... Ve çok eşliliğe asıl ihtiyaç duyanlar kadınlardır; çünkü cinsel çeşitlilik ihtiyacı insanı öldürmez ama duygusal eksiklik insanı öldürebilir!"
'hayatımda hiç onun kadar kumral bir şey görmemiştim.' 17'li yaşlarda okuyunca insanı baya baya inandıran kitap. zannediyorsunuz ki var olabilir öyle sevgiler de, hayatlar da... buket uzuner'in gençliğe armağanı gibi bir şey. aynı dönemlerde gülten dayıoğlu'da aynı etkiyi yaratmıştı üzerimizde sekizinci renk ile.
yıllar sonra kitabı elime aldığımda işaretlediğim birkaç yerden ilkine takılıyor gözüm ve mucize gibi bir şey oluyor; yıllar sonra o kelimelerin anlattığı şeyin içine düşmüşüm oysa ki ben;
''şimdi artık biliyorum ki, bütün yaşantımız içinde ancak bir ya da birkaç kişiye böyle bir hak tanırız. onu şımartır, yüz verir, alttan alır ve hatta ona teslim bile oluruz. o da bunu zaten taa en başından beri bilmektedir. eğer çok şanslı değilseniz, karşınızdaki şımarır, ipin ucunu kaçırır. bin pişman olur, incinir, düşkırıklarıyla yaralanır ve acı çekersiniz sonunda. bazen, çok ender de olsa şanslısınızdır ve bir mucize yaşarsınız. çünkü karşınıza dilinize akraba biri çıkmıştır. (tanrım, mucizeleri ne çok seviyoruz böyle!) o sırada kaç yaşında olduğunuzun kesinlikle önemi yoktur. (hayır yoktur!) ben şanslıydım.''
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
